Նամակներ Լուցիլիուսին բարոյական կյանքի մասին

Լուցիուս Աննեուս Սենեկան իր կյանքի վերջին շրջանում իր բարեկամ Լուցիլիուսին, ով Սիցիլիայի պրոկուրատորն էր, հղում է նամակներ, որոնք փիլիսոփայական ուղղվածություն ունեին: Ստորև ներկայացված են մի քանի մտքեր այդ աշխատությունից: Չարակամների…

ՊԼԱՏՈՆ — ՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆ

Այստեղ ներկայացված է Պլատոնի "Պետություն" ստեղծագործության որոշակի մտքերը, որոնք արտահայտում է Սոկրատեսն իր փաստարկներն ներկայացնելիս: Այս արժեքավոր աշխատությունը իրավմամբ կարելի է դասել "Պարտադիր ընթերցանություն" շարքին, էլ ավելի պարտադիր իրավաբանների համար:…

Ավետիք Իսահակյանի հանդիպումը Լեոյի հետ

Հայ ժողովուրդը բարեկամ չունի. Հայաստանը Բուլղարիա չէ, ետևը ցար կանգնած չկա։ Կկոտորեն ժողովրդին, մեր արյունով իրենց հաշիվները կմաքրեն և այլն, և այլն… Մարգարեներ էին նրանք, իսկ մե՞նք… Այս բոլորը դու կկարդաս իմ հիշողությունների գրքի մեջ։ Շա՛տ կուզենայի, որ նոր սերունդը կարդա գիրքս՝ չկրկնելու համար մեր գործած ոճիրները։

Իրավունքի գերակայության մասին

Իրավունքի գերակայությունը շատ թշնամիներ ունի: Դրանցից մեկը վատ օրենքն է: Հատկապես ի՞նչ ենք պատկերացնում՝ ասելով իրավունքի գերակայություն: Անգլիայի ու Ուելսի նախկին գլխավոր դատավոր, լորդ Թոմ Բինգհեմն այս վերնագրով իր գրքում (Tom Bingham, The Rule of Law (London, 2010) առանձնացրել է 7 չափանիշ.

Առաջին հանրապետության օրենսդիր մարմնի ճգնաժամը

Խորհրդի հեղինակությունը որոշակիորեն նվազեց առաջին ձմռան ընթացքում: Թեև հռչակված էր խորհրդարանական հանրապետություն և այդ համակարգին համապատասխան մարմիններ էին հիմնված, Հայաստանին պակասում էր փորձը և անհրաժեշտ ժողովրդական հիմքը՝ հաջողությամբ կիրառելու կառավարման այդ ձևը:

Բնական իրավունքի տարբերությունը պոզիտիվ իրավունքից: Վ. Ս. Ներսեսյանց

Վլադիկ Ներսեսյանցը ռուսաստանյան գիտնական-իրավաբան, իրավունքի փիլիսոփայության, քաղաքական և իրավական ուսմունքների մասնագետ է: Ներսեսյանցը ծնվել է 1938 թվականի հոկտեմբերի 2-ին Ստեփանակերտում (ԽՍՀՄ)։

Երրորդ ռեյխի թագադրված իրավաբանը

Կարլ Շմիդտը լինելով Վեյմարյան Գերմանիայի ամենաազդեցիկ իրավաբաններից մեկը՝ Շմիդտն ապացուցել է ուժեղ պետության և կուսակցությունների անհրաժեշտությունը։ Ֆաշիստական բռնապետության հաստատումից հետո նա անցել է նացիստների կողմը և մինչև 1936 թվականը զբաղեցրել է ծանրակշիռ պաշտոններ կուսակցական-պետական հիերարխիայում։