Հուլիոս Կեսարը իր ժամանակին ուժեղացրեց հանցագործությունների դեմ պատիժները. Իսկ քանի որ հարուստ մարդիկ այն պատճառով էին հեշտությամբ ապօրինության գնում, որ նրանց կարողությունը վտարանդիության մեջ էլ նրանց էր մնում (յուրաքանչյուր հռոմեական քաղաքացիություն ունեցող անձ հանցագործություն կատարելիս, որպես պատիժ կարող էր դառնալ վտարանդի պահպանելով իր ամբողջ ունեցվածքը), Կեսարը սկսեց պատժել քաղաքացու սպանության համար ամբողջ ունեցվածքի, իսկ այլ հանցագործությունների համար՝ ունեցվածքի կեսի զրկումով: